Materiał na płytkę ;)

Margo

Płyta...nie ma płyty...płyta...nie ma płyty...podsuńmy Bartkowi trochę pomysłów co mógłby nagrac na płycie...może trochę przyśpieszymy ten proces bo do wiosny daleko Sad

Wera · Gość

Do Bartka pasuje mieszanka stylów. W Idolu świetnie wypadł w utworach rockowych, popowych, w piosence aktorskiej, a nawet o dziwo w stylu R & B. Szczęka mi opadła gdy usłyszałam jak zaśpiewał piosenkę Wondera. Czasem słucham sobie tego bo pięknie to zrobił, dla mnie lepiej od oryginalnego wykonawcy. To właśnie lubię w nim, że zaskakuje i że nie ma kompleksów: zaśpiewał piosenkę Jacksona i wyszła ciekawa jej wersja, wziął się za Wondera chociaż według niektórych Bartek pochodzi podobno z "krainy muzyki niemelodyjnej". Gdy usłyszałam piosenkę Nalepy w jego wykonaniu pomyślałam że mógłby wziąć takie mniej znane utwory z dobrymi tekstami i zrobić je po swojemu. A może na jego płycie znajdą się całkiem nowe utwory? Skoro dał sobie tyle czasu to jest to całkiem możliwe...

Asiek · Gość

Nigdy nie byłam wielką wielbicielką Bartka, ale przykro, że tak mało osób interesuje się jego przyszłością czy ewentualną karierą (sądząc po ilości postów na tym forum).
Moim zdaniem Bartek nie powinien brać się za covery - śpiewał je w "Idolu", a teraz powinien udowodnić, że ma coś do powiedzenia.

PS Mam nadzieję, że Margo uda się rozkręcić forum. Trzymam kciuki Smile

Wera · Gość

Mnie też jest smutno że tak mało osób tu wchodzi...Bartek nie koncertuje, wyprowadził się gdzieś daleko, nic o nim nie słychać w przeciwieństwie do Sławka i Maćka, którzy są bardziej aktywni... może to dlatego fani milczą?

Wera · Gość

Asiek a czyją jesteś wielbicielką jeśli wolno spytać i co ci się spodobało w tym co robił Bartek? A swoją drogą Bartek na pewno udowodni na co go stać nawet jeśli by śpiewał standardy ponieważ jeśli czegoś się dotknie to zmienia to tak że miło posłuchać innej wersji. Potrafi zaskoczyć pomysłem i tak zinterpretować piosenkę że na nowo się słyszy muzykę i treść. Słyszałam zaledwie fragment piosenki Sojki (z teatru chyba) w jego wykonaniu i naprawdę jakoś inaczej do mnie dotarła...jej słowa chodziły za mną kilka dni aż usiadłam i spisałam sobie je zdziwiona, że wcześniej nie doceniłam że ta piosenka jest taka piękna.

Asiek · Dołączył: 16 Paź 2005 Posty: 79 Przeczytał: 0 tematów

Przepraszam, że odpowiadam dopiero teraz.
Nie powiedziałabym, że jestem czyjąkolwiek "wielbicielką", ale w Idolu najbardziej podobał mi się Sławek, oczywiście ze względu na piękną barwę głosu i ogólną muzykalność.
Bartek dał mi po uszach właśnie w teatrze (zgadzam się, Soyka wyszedł mu przepięknie) i etapie klubowym, kiedy po prostu mnie zahipnotyzował.
Potem nieco się zawiodłam... Nie wiem, na ile on sam wybierał repertuar, a na ile był mu narzucany, ale w Jacksonie i Marleyu wypadł po prostu źle. Fatalny akcent i, jak to powiedział Leszczyński, "mulistość" w głosie. No i "drżący mikrofon"...
Ale pod koniec znowu zaczął mi się podobać - kiedy wrócił do polskich piosenek. Jego interpretacje po prostu zapadały w pamięć, były emocjonalne... po prostu mu wierzyłam. Odwrotnie taki Maciek Silski, który ma piękną, ciepłą barwę głosu, a śpiewał płasko jak Wielka Nizina Europejska.
I chociaż wciąz nie mogę powiedzieć, że go "łykam" w całości, czuję do Bartka ogromną sympatię.
I mam nadzieję, że nie przepadnie.

Wera · Gość

Jak Wielka Nizina Europejska Laughing

dokładnie. Lubię go jako faceta ale coś w tym jest ... nie wzbudzał we mnie większych emocji oprócz jednego wykonania chodzi mi o piosenkę Republiki w teatrze. Wtedy wyglądałam tak Shocked

Poza tym był zabawny w tych migawkach z idola extra. A jeśli chodzi o mojego ulubieńca to łyknęłam wszystko oprócz Marleya - byłam wściekła, że zmienił tak głos bo najbardziej podoba mi się jak używa naturalnej barwy Cool

Prawdę mówiąc nawet przymykam oko na jego małe potknięcia dla tej barwy głosu i dla jego umiejętności przemawiania do emocji i uczuć. Drżący mikrofon mi zupełnie nie przeszkadza nie uważam tego jako słabość raczej widzę w tym jakiś jego znak szczególny coś co zdradza jego cechy osobowości, to mnie raczej zaciekawia niż wprawia w zakłopotanie. Podoba mi sie że daje z siebie 100% i że przejmuje się tym co robi. Lubię jak ktoś jest prawdziwy nawet trochę chropowaty, niedoskonały, ale nie sztuczny. Pozdrawiam moją dyskutantkę tak cenną, bo jedną z dwóch Mr. Green

Margo

Mi Bartek najbardziej się podobał jak śpiewał I don't wanna know, pomimo iż jest to piosenka z angielskim tekstem to wypadła mu wyjatkowo dobrze w porównaniu do jego innyc wykonań... Oczywiście w kazdym jego wystepie sa jakieś plusy, za każdym razem w pełni starał się oddać siebie choć czasem nie mógł się przebić przez narzuconą mu formę. jak dla mnie to on jako jedyny uczestnik był w 100% naturalny. Na poczatku taki niepewny siebie chłopczyk a potem...ach:D jest na co popatrzec i warto było jeździć na koncerty...ta atmosfera jaka tam panowała była naprawde niesamowita...Zupełnie inaczej brzmi utwór jak się go słucha na żywo...Można wyczuć to wszystko co wykonawca chce nam przekazac...Bartek swoim glosem napewno mnie poruszył, jak spiewał, jak z nim rozmawiałam...jego barwa może i jest chropowata, ale ta chropowatość właśnie dodaje mu uroku, sprawia że jest jedyny w swoim rodzaju i mam nadzieję że taki pozostanie...no i ten beat box:D ach... Wink

Asiek · Dołączył: 16 Paź 2005 Posty: 79 Przeczytał: 0 tematów

Margo

Pokolenie kukurydzy? hmm... Ciężko o tym usłyszeć...Bartek po zakończeniu liceum założył ten zespół o charakterze punk-rockowym Very Happy

A co do pokazywania jego własnych utworów to faktycznie nie miał mozliwości się wykazac...dlatego z jeszcze większą niecierpliwościa czekam na jego płytę...
Goraco pozdrawiam udzielające się forumowiczki, a te siedzące cich z różnych względów serdecznie zapraszam do dyskusji... Very Happy